Za duże lub za małe stężenie selenu jest najpotężniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju raka wśród substancji mineralnych, które badano. Optymalne stężenie selenu we krwi to 92-108 mikrogramów na litr surowicy krwi.

Selen a ryzyko raka:

• Jeśli stężenie selenu jest większe niż prawidłowe, ryzyko rozwoju raka jest zwiększone 60-krotnie.
• Jeśli selenu jest za mało, wtedy 40-krotnie większe jest ryzyko rozwoju nowotworu.

Polskie badania pokazują, że 13 proc. kobiet miało zbyt wysokie stężenia selenu we krwi, optymalny poziom miało 40 proc., a niedobór – 47 proc. Wśród pań biorących udział w badaniu, u których rozwinął się nowotwór, połowa wykazywała za małe stężenie selenu, a 15 proc. – za duże.

Naukowcy zwracają uwagę, że warto zbadać u siebie jednocześnie poziom takich metali ciężkich, jak arsen, kadm, ołów, rtęć, a także pierwiastków: cynk, miedź, selen. Dostają się one najczęściej drogą pokarmową lub wziewną (np.: przez wdychanie lotnych związków lub jako par czystego metalu). Skutki zdrowotne regularnego spożywania produktów, zawierających nawet niewielkie ilości tych mikroelementów, mogą ujawnić się po wielu latach, ponieważ magazynowane są one w naszym organizmie.